sjaldséðir hvítir ...

Langt síðan síðast. Það hafa reyndar verið meira aðkallandi hlutir en að blogga verið að gerast undanfarið. Ég hef verið að undirbúa kartöflugarðinn minn sem á að verða að palli seinna í þessum mánuði en gengur ferlega hægt. Eiginlega svo hægt að ég er að verða pirruð. Það eru svo sem ágætar ástæður fyrir þessum seinagangi. Huginn fór í Rjóður á föstudaginn og þar sem þetta átti að vera 1. fríhelgin okkar og jafnvel eina í allt sumar þá ákváðum við að vinna ekkert í pallinum heldur eyða helginni í að fara í bíó, vera með börnunum okkar og slappa af. En það fór ekki eins og við ætluðum, kom reyndar ekkert svakalega á óvart. Huginn var búinn að vera sólarhring í Rjóðrinu þá var hann fluttur upp á spítala með töluverðan hita. Ofþornun einu sinni enn. Ótrúlegt að hann geti verið heima án þess að veikjast og síðan fer hann á stofnun þar sem fagfólk starfar og verði veikur með sama. Hvað er að klikka svona rosalega hjá þeim? Framundan eru mikil fundahöld í sambandi við þetta klúður endalaust og á að finna skýringu á því og líka lausnir til að Huginn geti verið í Rjóðrinu. Allavega þá eyddum við rúmlega hálfri helginni og meiru til á Barnaspítalanum og hvíldin sem við áttum að fá breyttist í andhverfu sína og við erum hreinlega úrvinda eftir helgina. Við höfum svo sem ekki mikla umfram orku sem hægt er að nýta á svona stundum, því var þetta of mikið. Huginn er kominn heim og er í fínu ástandi enda allt orðið eins og það á að vera. Af þessari atburðarás má læra eitt og það er að við verðum að fá faglærða manneskju hingað inn á heimilið til að leysa okkur aðeins af en ekki að fara með Huginn á einhverja stofnun til að verða veikur.

Verkefni vikunnar er að fá quick learning í pípulögnum og byrja að koma upp grindinni á hinum verðandi rosa fína palli okkar.