Hálf öfundsjúk

Ég verð að viðurkenna það að ég öfunda börnin mín svolítið núna. Málið er að þau eru að fara norður í sveitina í stóðréttir en ekki ég. Stóðréttirnar voru og eru einn stærsti viðburðurinn í sveitinni yfir árið. Mikill fjöldi hrossa smalað saman í rétt og síðan kemur mjög mikill fjöldi manna til að skoða hrossin og upplifa réttarstemminguna. Þegar var farið að kynna þessar réttir fyrir almenningi var pabbi beðinn um að reka öll sín hross til réttar í Skrapatungu en annars var hann vanur að skilja sín úr á Kirkjuskarði. Þetta var gert til þess að halda uppi fjöldanum í réttinni. Hann þurftir reyndar að nota 2 dilka undir sitt stóð og var frekar þröngt á þeim. Hann á enn mikið af hrossum þó þeim hafi fækkað mikið þá er hann enn að nota 2 dilka en það er ekki eins þröngt um þau.

Ég get alveg farið en það er svo mikið meira en að segja það þannig að ég ætla að vera heima og sleppa réttunum í ár. Reyndar er Guðjón farinn, en hann þurfti að fara með frænda sínum á gæs í kvöld. Stelpurnar fara á eftir með pabba sínum. Besta vinkona Ásdísar fer með og eru þær svo yndislega spenntar að ég er orðin spennt með þeim.

Guðjón verður reyndar á smá faraldsfæti í haust og bíður hann spenntur eftir að nóvember renni upp. Þá fer hann til London á fótboltaleik þar sem Arsenal og Manchester United munu mætast á heimavelli Arsenal. Við Mummi gáfum honum þessa ferð í fermingargjöf í vor enda það eina sem hann langaði í. Mumminn ætlar að fara með stráksa og veit ég með vissu að þetta verður þeim frábær ferð.

Ég var að lesa blogg hjá bloggvinkonu minni henni Höllu J. þar sem hún segir frá ungum hreinskilnum dreng. Ég hef heyrt margar góðar sögur um þennan góða dreng og við að lesa sögurnar mundi ég eftir einni. Það var þannig að kálfurinn hans dó og var hann svolítið leiður með það. Síðan kom föfurbróðir hans í heimsókn og biður strákurinn hann um að gera við kálfinn sinn. Frændinn spyr hvað sé að kálfinum og strákur svarar: Hann er bara dauður.  Strákurinn hafði mikið traust á þessum frænda sínum og hans viðgerðarhæfileikum og fannst ekkert athugavert að hann lagaði kálfinn frekar en einhverjar vélar.

Hætt í bili. Þangað til næst elskið hvert annað líka í réttunum.

Undurfagurt blátt farartæki

Síðustu dagar hafa verið hreint ljómandi ágætir. Ég fór á föstudaginn og keypti mér fararskjóta, undurfagurt blátt reiðhjól. Nú á sko að fara að taka á því að hreyfa sig, stunda útivist og eyða tíma með mínum hjartaknúsara.  Við fengum hana Möggu okkar til að passa á laugardaginn og skruppum í borg óttans, um miðjan dag því ekki er nægilegt að ég eigi mér dásamlegt útivistarfarartæki ef Mumminn minn á ekki neitt sambærilegt þar sem ætlunin er að nota græjuna til samverustunda. Ég er ekki að sjá mig reiða gæjann þar sem ég á alveg nóg með að halda mér í jafnvægi. Þannig að við skelltum okkur og fundum annað dásamlega blátt reiðhjól í hans númeri og höfum við farið í smá reiðtúra um götur bæjarins á okkar dásamlega bláu reiðskjótum. Fórum í gær og skoðuðum 2 gæslu/rólóvelli hér í bæ og verð ég að segja að þessir vellir eru  fjölskyldu/barnvæna Reykjanesbæ hreinlega til háborinnar skammar. Tækin fá, illa farin og umhverfið óaðlaðandi og stundum hreinlega hættulegt börnum. Held að bæjarstjórinn okkar, hinn blái Árni, ætti að senda gengið sitt á vellina til að hreinsa til og endurnýja síðan tækin. Okkur tókst að fjárfesta í jólagjöfinni frá foreldrum mínum, sem þau gáfu okkur á jólunum 2005, á laugardaginn. Mér þykir það mikið afrek að það skuli taka 2 ár að kaupa eina gjöf.

Smíðaði helling í pallinum mínum á sunnudaginn og ætlaði síðan að leggjast í bað en það fór ekki betur en svo að ég endaði í sturtu á stofugólfinu. Það er víst betra að skrúfa fyrir vatnið þegar karið er orðið fullt. Svona sturta fer ekki vel með parketið mitt í loftinu, en þetta er samt svolítið fyndið svona eftir á.

 

Jæja ætla að fara að horfa á regnið berja rúðurnar og leika við Gullrassinn minn en þangað til næst, elskið hvert annað og munið eftir að njóta dagsins því hann er besti dagur lífs þíns.

Eðlilegt líf.

Sit hérna með Gullrassinn minn í fanginu, steinsofandi og hlusta á lag með dóttur minni sem hún söng inn á geisladisk í sumar. Eftir því sem ég hlusta oftar á sönginn hennar á diskinum verð ég alltaf montnari með hana. Hún syngur stórvel. Hún er afar skrautleg til andlitsins þessa dagana enda með þetta fína glóðarauga eftir að hafa fengið bolta í andlitið á fótboltamóti um daginn. En það er samt ekkert mál, hún náði að standa sína vörn. Það er bara að fórna sér, segir hún brosandi og stekkur síðan á fimleikaæfingu. Við þurfum að skoða vel hvernig hún geti verið að æfa bæði fótbolta og fimleika og vona að æfingarnar rekist ekki mikið á.

Guðjón er enn að bíða eftir því að fá að vita hvort verði boðið upp á æfingar í frjálsum íþróttum hér í vetur. Annars verðum við sennilega að finna einhverja aðra lausn á því. Hann hefur reyndar verið frekar slæmur í fótunum undanfarið en það lagst vonandi fljótlega og getur þá farið að beita sér af öllum krafti.

Annars gengur lífið sinn vanagang stóru börnin í skólanum og Mumminn í vinnunni og ég bara heima að chilla með Hugin. Við Mummi skruppum í bíó í gærkvöldi og var Magga að passa. Fín tilbreyting að komast svona út saman. Ég er enn að læra á þetta. Það að fólk geti farið saman í bíó eða eitthvað annað út er svo vanmetið. Það er ekki fyrr en það er ekki í boði sem maður áttar sig á mikilvægi þess. Vissulega er gott að vera heima í faðmi allra í fjölskyldunni en stundum verður að maður að geta farið til að rækta parasambandið og líka stundum að fara og vera einn með sjálfum sér. Það að geta farið út af heimilinu nokkuð áhyggjulaus er því ný reynsla fyrir mig og á ég svolítið erfitt með það en er þó að venjast því. Verð sennilega orðin góð í því í vor. Það að við fengum hana Möggu til okkar er mikil himnasending og loksins getum við fengið smá nasasjón af "eðlilegu" lífi. Án þess þó ég ætli að fara að skilgreina hvað sé eðlilegt líf. Að minnsta kosti getum við farið saman í bíó, afmæli og þessháttar sjálfsagða mannfagnaði.

Góð Ljósanótt

Þá er Ljósanótt að baki. Afskaplega skemmtileg helgi með mörgum menningarviðburðum. Reyndi að skoða sem flestar sýningarnar en varð að vísu frá að hverfa mjög skyndilega þegar ég fékk símtal um að lítil stúlka hefði slasast. Hún var að leika við Ásdísi mína og vinkonu hennar. Ég stökk auðvitað af stað til stelpnanna og hringdi í móðurina á hlaupunum. Þegar ég kom til skottunnar var hún skelfingu lostin og talsvert meidd en náði að róa sig niður við að sjá vinkonu sem hún treysti. Var ákveðið að drífa hana á sjúkrahúsið, þar sem móðir hennar kom og tók við henni, því meiðslin voru þess eðlis, hún var síðan send til Reykjavíkur til frekari rannsókna.

 

Kvöldið leið síðan í góðra vina hópi, var grillað og skemmt sér heima við og síðan var farið aftur niður í bæ og notið skemmtidagskráinnar. Eftir stórkostlega flugeldasýningu, sem hvarf svolítið í sjálfri sér, hitti ég föður slösuðu stúlkunnar  sem er fyrrverandi mágur minn og nýju konuna hans og var sú slasaða með þeim. Þegar ég ætlaði að tala við þau þá fékk ég heldur betur kaldar kveðjur frá þeim. Þar var mér tjáð að þar sem ég skildi við bróður hans þá tilheyrði ég fortíðinni og hann vildi ekkert við mig tala og ég skildi halda mig algjörlega fjarri þeim. Þeim kæmi ég ekki við lengur. Mér sárnaði þetta því ég veit ekki til að ég hafi unnið fyrir þessari framkomu af þeirra hálfu. En samkvæmt  kenningu og skoðunum föður litlu stúlkunnar og fósturmóður, þá hefði ég átt að segja í símann þegar dóttir hans slasaðist að mér kæmi stelpan ekkert við hún væri í minni fortíð og ég á ekki að púkka neitt upp á hana og halda síðan áfram að skoða sýningarnar áhyggjulaus með minni fjölskyldu. Það sem mér finnst enn leiðinlegra er að þetta var greinilega ekkert fyllerísröfl í þeim þar sem fósturmóðurin hefur hefur farið ljótum orðum um mig á bloggsíðu sinni síðan og hefur verið dugleg að kommenta hjá öðrum um hversu slæm ég er.

 

Þrátt fyrir þessa leiðinlegu og óvæntu uppákomu þá naut ég hátíðarinnar að fullu. Við fengum fullt af gestum um helgina enda liggur heimilið vel við, í um 5 mínútna göngufæri frá aðalsviðinu. Ég þakka öllum sem komu og skemmtu sér með okkur á Ljósanótt, takk fyrir frábært kvöld og einnig þeim sem stóðu að hátíðinni.

Hvað er að ske

Ég er að verða komin á þá skoðun að Mummi sé búinn að fara heldur betur á bak við mig. Það hefur komið í ljós að hann virðist lesa knattspyrnureglurnar fyrir mig á meðan ég sef. Þarna er komin skýringin á því hvers vegna hann þarf alltaf að skoða augnlokin að innanverðu í hádeginu. Við erum búin að vera áskrifendur að Sýn í nokkur ár og þar er sýndur fótbolti. Er dálítið horft á hann og síðan samþykkti ég að gerast áskrifandi að Sýn2 um daginn og þar er líka sýndur fótbolti eða bara fótbolti að því er ég best veit. Hvað er hann að gera mér? Man hvað ég var ánægð með að geta komið mér hjá því að fá Skjáinn í fyrra en á honum var sýndur fótbolti. Síðan kom gíróseðill á mínu nafni í dag frá KSÍ þar sem var verið að rukka fyrir námskeiðsgjöld. Hvaða námskeið er ég að fara á?

 Nei, Ég er að skreyta all verulega núna með með KSÍ, það kom enginn reikningur og ég er ekki að fara á neitt námskeið. Flest af hinu er samt alveg dagsatt, hef reyndar ekki fulla vissu fyrir næturlesningunni en sterkan grun fyrst ég er farin að kunna skil á rangstöðu.

Fórum aðeins niður í bæ í kvöld með Dísina okkar og 2 vinkonur hennar, til að njóta tónleika nokkurra hljómsveita. Áheyrendur voru að mestu unglingar en ég hafði mikla ánægju af að heyra í hljómsveitunum sem margar rokkuðu feitt. Flott framtíð í tónlistinni og ekki tímabært að örvænta um stöðnun á því sviði. Þetta var ágætis upphitun fyrir það sem koma skal um helgina en annað kvöld verða tónleikar og líka á laugardagskvöldið og um daginn og og og... hef ekki fingur til að skrifa allt upp hér þannig að ég bendi áhugasömum á slóð Ljósanætur www.ljosanott.is þar er dagskráin í hnotskurn.

Gleðilega Ljósanótt

Nú er búið að setja Ljósanótt. Ég brá mér út á stétt til að athuga hvort ég gæti séð til setningarathafnarinnar þrátt fyrir að vera langt í  burtu. Ég heyrði ágætlega nema þegar einhverjir þurftu að komast frá A til B á bílunum sínum. Stetningin við Myllubakkaskóla þar sem allir nemendur í leikskólum, grunnskólum, framhaldsskóla og báðum háskólum Reykjanesbæjar  komu saman og hlustuðu á Nælon syngja að þær væru algert furðuverk og síðan var Meistari Jakob sunginn á nokkrum tungumálum til að minna á fjölbreytileika mannlífs og menningar því Reykjanesbær er fjölmenningalegt samfélag,  síðan heyrði ég að sungið var "Velkomin á Ljósanótt" síðan var talið niður og himininn fylltist af alls konar litum blöðrum sem  einnig er tákn fyrir margbreytileika íbúa bæjarins. Ótrúlega flott.

Ákvað að skella inn einni mynd af blöðrunum á leið til himins  sem er tekin af vef víkurfrétta, www.vf.is

 

Undarleg lífsreynsla

Ég fór á fótboltaleik í gær og það var bara gaman þó svo að liðið "mitt" hafi orðið undir í þessum leik. Ég hef farið á nokkra leiki og aldrei orðið vitni af því að börurnar væru notaðar en í gær varð ég vitni af því og ekki bara einu sinni heldur þrisvar. Þar af voru tveir leikmenn sóttir af sjúkrabíl. Dálítið sjokkerandi fannst mér. Ásdís leiddi leikmann inn á völlinn og það finnst henni mikil upphefð og er afar stolt af því að gera það. Hún varð reyndar fyrir því óhappi í gær að misstíga sig rétt áður en hlaupið var inn á en hún lét það ekki á sig fá og hljóp stolt með leikmanninum sínum inn á völlinn. Ég verð að segja það að mitt móðurhjarta stækkaði duggulítið við að sjá skottuna mína þarna á vellinum. Þessi leikur var annar leikurinn sem ég hef setið í stúkunni og stutt mitt lið í sumar og voru strákarnir mínir sammála um það að ég ætti að sitja heima þegar næstu leikir verða spilaðir. Þeim fannst ég óttaleg óheillakráka en síðsti leikur var einmitt hinn marg um talaði Skagaleikur 4. júlí þar sem gerðist afar ljótt atvik og síðan í gær voru 3 leikmenn liðsins farnir meiddir af velli eftir einungis 20 mínútna leik og þeir reyna að benda á mig sem sökudólg. Hey, ég gerði ekki neitt, var bara þarna.

Talandi um fótbolta. Ég varð fyrir svakalegu áfalli í gær. Ásdís var að tala um rangstöðu og hvernig hún vildi til. Hvenær er maður rangstæður? Ég, fótboltaófanið sem hingað til hef alltaf haldið að þegar leikmaður er rangstæður að þá þurfi hann að hlaupa á klósettið, fór allt í einu að útskýra fyrir barninu hvernig þetta væri og gerði það líka, til að kóróna allt, nokkuð rétt. Púfffff. Hvað er eiginlega að verða um mig? Mummanum mínum var mikið skemmt og var jafnframt gríðarlega stoltur af sjálfum sér að hafa komið þessum skilning inn í hausinn á mér alveg án þess að ég vissi. Hverju öðru hann er búinn að lauma í mig verður merkilegt að komast að en ég lofa því að þetta eru ekki upplýsingar sem ég hef verið að sækjast eftir að vita. Má hann gera mér þetta? Vona samt að ég vakni ekki upp einn morguninn með áhuga á fótbolta. Það yrði ekki góður morgunn, held ég.

Við hjónaleysin skruppum á Papaball á Players á laugardaginn og mikið var gaman að sjá Papana spila aftur, er búin að sakna þess að fara á ball með þeim. Ég hef ekki farið hvorki á ball né kaffihús síðan reykingabannið var sett á og ég verð að segja að það er mjög mikill munur á andrúmsloftinu. Reyndar var dálítið fúlt að finna alla prumpufýluna sem gaus annað slagið upp og kom út á manni tárunum.

Núna er ég farin að hlakka til Ljósanæturinnar sem verður um næstu helgi og er mikill menningarviðburður. Heyrði af því að tæplega 200 sýnendur yrðu með verk sín á þessari menningarhátíð og munar um minna. Vona að sem flestir ákveði að skella sér í Keflavíkina á Ljósanótt. Ég ætla að minnsta kosti að reyna að njóta í botn.

Ætla að hætta í bili og þangað til næst, unnið hvert öðru.

Það fæðist pallur

Well. Það er búið að vera hellingur að gera hjá mér undanfarið. Fór með Hugin til bæklunarlæknis og þar var ákveðið að hann fengi sérsmíðaðar spelkur á fæturnar til að aðstoða hann við að standa. Hann er komin á nýja næringu með fleiri kkal í ml en áður og þar af leiðandi á ekki að þurfa eins mikið magn af næringu og vonandi að kasta minna upp. Núna er staðan sú að hann er með smá hita og er að byrja að þorna. Hvort það sé vegna þess að hann fær ekki nægilegan vökva, er að dæla í hann vatni eða að hann sé að kasta of mikið upp og fær þar af leiðandi ekki nægilegan vökva. Alla vega þá er hann farinn að fá semper sem er salt/sykur lausn og vonandi hjálpar hún honum að komast yfir þetta núna.

Pallurinn minn. Já, pallurinn minn er að fæðast. Steyptum við hjónaleysin staurana niður á mánudag og núna er byrjað að klæða herlegheitin og er komin klæðning á næstum jafn marga fermetra og gamli pallurinn var. Núna er að vona að "hann" hangi þurr amk. til kvölds svo ég geti skellt pallaolíu á það sem komið er. Þá get ég skellt grillinu og fínu garðhúsgögnunum mínum á pallinn aftur. Það verður aldeilis lúxus. Það verður allavega hægt að grilla á pallinum á Ljósanótt þó svo potturinn verði kannski ekki alveg tilbúinn en það er ekki vandamál, ég get alltaf sótt garðslönguna mína og sprautað á liðið ef það verður að blotna  að utan verðu, við innanblota verður að notast við annars konar aðferðir.

Börnin öll byrjuð í skólanum og eru sátt. Kennarinn hans Guðjóns skrifaði meira að segja upp á töflu nákvæmlega það sem unglingum finnst skemmtilegast að heyra eða, "hér er allt leyfilegt" hann bætti reyndar við smáu letri sem hljóðaði einhvern veginn svona "nema það sem er bannað". En það er ekki málið heldur að allt er leyfilegt. Ásdís og besta vinkona hennar eignuðust nýja vinkonu en það er stelpa sem er nýflutt í götuna og er með þeim í bekk. Þeim er víst boðið í mat til nýju stelpunnar í næstu viku. Þrælsniðugt hjá foreldrum hennar að gera þetta til að kynnast aðeins vinunum, ég ætti kannski að skoða að gera eitthvað svipað. Það verður kannski bara þannig að nýja vinkona verður heimagangur hér eins og besta vinkonan og þá verða fleiri í mat hér, ef þeim líst betur á það sem er í matinn hér en heima hjá sér, þetta var svona í fyrra og ég á ekki vona á miklum breytingum núna í vetur, Ásdís notar þetta óspart sérstaklega þegar er slátur eða grjónagrautur í matinn hjá vinkonunni því hún fær ekki mikið af svoleiðis mat heima hjá sér. Hafrún himinsæl í nýja skólanum sínum og er strax búin að eignast vinkonur og er ein þeirra líka á sjúkraliða/náttúrufræðibraut.

Verð að hætta núna því það er að koma til mín maður með ferðasúrefnisvél fyrir Hugin. Það verður rosalega mikill munur að hafa svoleiðs vél og geta losnað við flesta súrefniskútana af heimilinu og tala nú ekki um úr bílnum. Við höfum oft hugsað um þegar við erum að ferðinni að það væri nú ekki gott ef einhver keyrði aftan á okkur, við á einhvern eða ef bílinn myndi velta. Við erum alltaf með 2-3 súrefniskúta í bílnum og þeir eru lausir því það er ekki einfalt mál að festa þá svo öruggt sé. Ekki spennandi ef þeir springa eða lenda í hausnum á okkur. Ættum að verða laus við þetta vandamál eftir daginn í dag með ferðavélinni.

Þangað til næst munið að elska náungann og ykkur sjálf.

Eru allir múslimar vont fólk?

Ég var að horfa á bíómynd í gærkvöldi sem heitir Dirty war. Hörkuspennandi tryllir um hóp hryðjuverkamanna sem hefur undirbúið stórkostlega hryðjuverkaárás árum saman. Inn í söguna fléttast svo líf þeirra sem vinna við að berjast á móti hryðjuverkum. Þessir hryðjuverkamenn voru auðvitað múslimar.

Ég er með mikla fordóma gagnvart múslimum og almennt fólki sem er upprunið frá Mið-Asturlöndum. Ég held að allt fólk frá þessum svæðum sé vont fólk. Hvers vegna er auðskýranlegt. Fjölmiðlar og kvikmyndagerðarmenn hafa myndað þessa skoðun mína. Það berast fréttir frá hörmungum á þessum svæðum daglega og er það orðið svoleiðis að ég er orðin ónæm fyrir því að heyra að margir Palestínumenn, Ísraelar, Afganar eða Bandarískir hermenn hafi fallið í árásum dagsins, þó svo að margir hina föllnu séu börn. Sú hugsun læðist jafnvel að mér að þetta sé bara fínt mál. Ég skammast mín fyrir þessar hugsanir. Fólkið þarna hefur alveg sama rétt og ég á friði. En þetta eru múslimar og þeir eru í heilögu stríði við vesturlöndin og þess vegna er þetta ok. Vissulega hafa múslimar aðrar skoðanir en við vesturlandabúar. Þeir ala á gríðarlegri kvenfyrirlitningu og framkvæma skelfilega hluti á konum í nafni fjölskylduheiðurs og fara betur með hundinn sinn en konurnar í fjölskyldunni. Láta þær klæðast ótrúlegum fatnaði sem er sennilega ekki mjög þægilegur í þeim hita sem er á þessum svæðum.  Þeir fara í heilagt stríð við villutrúarmenn og þeir sprengdu Twin Towers. Heilaga stríðið þeirra felst í því að fremja hryðjuverk og nota til þess allar hugsanlegar aðferðir. Ég verð alltaf jafn forviða þegar ég heyri um að sjálfsmorðsárásir. Þvílíkur heilaþvottur sem á sér stað að geta fengið fullt af fólki til að vefja sig sprengjubelti og fara á einhvern ákveðinn stað og sprengja sjálfan sig í loft upp og helst sem flesta aðra. Allt fyrir málstaðinn. Mér finnst þetta klikkun og get engan vegin skilið það.

En ástæðan fyrir þessum pælingum mínum er sú hvers vegna fást leikarar til að leika múslimska hryðjuverkamenn? Eru menn virkilega til í að taka þátt í að auka ótta og hatur vesturlandabúa á múslimum með því að taka þátt í svona kvikmyndum, þó svo þeir tapi í myndinni og við "góðu"vesturlandabúarnir vinnum"ljótu"kallana. Við vitum að það er ekki alltaf þannig í raunveruleikanum. Eru þessi hlutverk kannski "sprengjubelti" Vestulandanna til að réttlæta stríðið í Afganistan og Írak? Ala á ótta okkar, fordómum og hatri.

Menning, menning

Mikið vona ég að allir hafi átt góða helgi og allir hafi komið sem minnst skaðaðir frá henni. Ég held ég hafi sloppið ágætlega vel frá henni. Fór ekki í Reykjavík á Menningarnótt heldur var heima í rólegheitunum. Fór heldur ekki á Danska daga í Stykkishólm eða á Kántrýdaga á Skagaströnd og er vel sátt við það. Bíð þvílíkt spennt eftir Ljósanótt og ætla að njóta hennar í botn.

Heldur vorum við heima og skelltum upp staurunum í girðinguna í gær, bróðir minn kom og aðstoðaði okkur við það. Takk fyrir hjálpina. Þetta þýðir að við getum steypt staurana niður á morgun og þá er bara að klæða palldrusluna. Reyndar fengum við dolluna á pallinn líka í gær, þetta er reyndar engin dolla heldur virkar þetta svipað stórt og sundlaugin í Sundmiðstöðinni, svo stór er dollan. Ok. ég veit ég er að ýkja helling en potturinn er svo miklu stærri en hann var í búðinni, held reyndar að þegar hann verður kominn á sinn stað þá verði hann bara venjulegur heitur pottur fyrir 6-8 manns.

Á föstudaginn varð fjölgun í stórfjölskyldunni þegar bróðurdóttir míns heittelskaða eignaðist son. Guttinn var fullsnemma á ferðinni og er drengurinn því fremur smár eða rétt rúmar 2 merkur. Honum heilsast bara nokkuð vel sem og móður hans. Hann dvelur nú á Vökudeild Barnaspítalans og veit ég af eigin reynslu að þar er allt gert til að barninu líði vel. Starfsfólkið er allt mjög fært og veit hvað það er að gera. Óska ég foreldrunum innilega til hamingju með frumburðinn.

Ég horfði á afmælistónleika Kaupþings og skemmti mér almennt ágætlega þar til Stuðmenn mættu en þeir eru svo sannarlega barn síns tíma og ættu að fara að viðurkenna það fyrir sjálfum sér.

Bubbi kom sá og gerði sig að fífli. Hvernig á maður að geta tekið mark á textunum hans, þar sem hann segir hvað "litli" maðurinn á erfitt uppdráttar, þegar hann er ofurseldur kapítalismanum sjálfur og lifir sjálfur þvert á innihald texta sinna. Síðan ætlar hann sennilega að fara að syngja bakraddir því hann er að fara af stað með "Bubba rock star" þátt. Ohhjj Enn einn ofuramerískureftirhermuraunveruleikaþátturinn. Var ekki nægilegt að gera Idol, X-factor, ástarfleyið og batchelor. Greinilega ekki og enn og aftur OHHHJJJ barasta. Hvað heldur Bubbi eiginlega að hann sé?

Nýja strákabandið hans Einars Bárðar er fullt af sætum strákum sem geta sungið sæmilega en ég er ekki viss um að eftir þennan flutning myndi ég kaupa með þeim plötu. Efast reyndar um það. Vona bara að þeir komi til með að þroskast.

Mikið rosalega er ég eitthvað neikvæð í þessum skrifum mínum. Held að það sé best að fara að hætta núna áður en allrir sem lesa verða komnir í vont skap. Lífið er ósköp indælt og oftast ágætt þótt það sé ekki alltaf eins og við héldum að það yrði. Þá er bara að vinna úr því. Þangað til næst, elskið hvert annað þrátt fyrir allt.