Held ég sé klikkuð

Ég held að ég sé hálfviti. Ég er búin að vera á útopnu í dag og sennilega búin að eyða allri þeirri  auka orku sem ég safnaði í bústaðnum í síðustu viku. Byrjaði strax í morgun að vinna í þessum blessaða palli mínum og kláraði það sem ég get gert áður en búðirnar opna aftur eftir frídag verslunarmanna, dreif mig síðan í að baða Hugin og að því loknu datt mér í hug að þrífa Bensann minn. Ryksaug hann og skúraði utan sem innan. Þá var kominn tími á að elda steikina sem ég gerði með öllu tilheyrandi og át hana síðan með bestu lyst. Eftir matinn var kominn tími á að koma gullrassinum mínum í rúmið og síðan ákvað ég að setjast niður og horfa á sambandsráðgjafann í karlaveldinu Elmo.

Þetta væri svo sem í lagi ef ég hefði fulla orku og eðlilegan púls. En þar sem það er ekki í boði þá er ég alveg búin á því í bili og er orðin þreytt. Verð vonandi fersk á morgun og til í að halda áfram að smíða pallinn hann á nefnilega að vera tilbúinn á Ljósanótt. Ég held að það takist nema ef eitthvað komi upp á. Við fáum "stóra baðið" sem á að vera á honum í vikunni og þá fer þetta allt að koma og Huginn ætti að verða mikið glaður að minnsta kosti ef ég miða við ánægjuna hjá honum að vera í pottinum í sumarbústaðnum.

Átti frábæran gærdag. Það komu fullt af gestum til okkar sem er alltaf skemmtilegt en samt of sjaldgæft. Fyrstu gestirnir sem komu og fóru komu síðan aftur og borðuðum við saman kvöldmat sem var yndislegt. Takk fyrir góða kvöldstund elsku Berglind og Jón og þið hin takk æðislega fyrir komuna. Það koma sjaldan gestir til okkar því fólk er eðlilega hálf smeykt við að bera eitthvað með sér sem gæti sýkt Hugin en sem betur fer er hann að eflast og ónæmiskerfið að styrkjast og hann veikist síður en áður. Hann hefur ekki orðið veikur síðan í janúar ef frá er talið þegar hann þornaði upp í Rjóðrinu og var fluttur á spítalann og var þar í nokkra daga á meðan hann var vökvaður. Þetta segir okkur að hann sé að eflast. Því ætti að vera orðið nokkuð öruggt að heimsækja okkur. Reyndar er aldrei hægt að koma algjörlega í veg fyrir að fólk veikist og ef við ætlum ekki að búa í kúlu þá verðum við að taka áhættu. Því segi ég komið og verið ekki hrædd.

Jæja ég ætti að leggjast upp í sófa með tærnar upp í loft og slaka svolítið á og ná púlsinum kannski niður fyrir 100 og þá verð ég ótrúlega hress á morgun.  Þangað til næst elskið hvert annað og púlsinn fer upp

I'm home

Jæja þá er ég komin aftur til byggða. Við fórum fjölskyldan í sumarbústað í viku með krosslagða putta og vonuðum að vikan yrði vika en ekki bara nokkrir dagar. Það færi allt eftir því hvernig Huginn myndi líka vistaskiptin. Honum líkaði þau ágætlega og vorum við því í viku fríi. Fórum síðasta föstudag og ég var með létta tremmu yfir því að koma ekki öllum farangrinum og börnunum í bílinn í einu en það leystist farsællega því Hafrún var beðin um að passa á föstudagskvöldið og yrði henni síðan skutlað í bústaðinn eftir passið. Þannig að við komum 3 börnum og hálfu sjúkrahúsi ásamt öðrum farangri í bílinn. Áttum síðan yndislega viku í fríi fjarri netheimum og ýmsum öðrum munaði en vorum engu að síður í munaði. Er bara ekki frá því að ég hafi aðeins náð að hvíla mig og safna smá á rafhlöðurnar mínar sem eru löngu orðnar galtómar. Vona bara að hleðslan dugi í einhvern tíma. Síðan þegar fór að líða að heimferð fengum við hjónaleysin aftur tremma því við þyrftum að fara heim með 4 börn, hálft sjúkrahús og annan farangur þannig að til að losna við að börnin þyrftu að sitja undir súrefnisvélunum á heimleiðinni fóru Mumminn og Guðjón heim með allt það dót sem við þurftum ekki að nota í gærkvöldi og komu síðan austur aftur, sváfu og síðan í morgun hentum við því sem við gátum ekki verið án í bílinn, síðan fóru börnin 4 í bílinn og við og allir sátu frjálsir og áttum við flotta heimferð þar sem vel fór um alla. Þegar við komum heim tóku tvö afskaplega glöð kattarkvikindi á móti okkur, héldu sennilega að við kæmum ekki aftur til þeirra. Ekki að það hafi væst um þau því Berglind dekraði við þau út í eitt á meðan við vorum í burtu. Hún fór meira að segja og keypti eitthvað gúmmulaði handa greyjunum, þau áttu svooo bágt, alein heima. Takk Berglind fyrir passið á kvikindunum okkar.

Þegar við komum heim var húsið ískalt, allt í lagi ekki ískalt heldur bara svolítið mikið svalt. Mér láðist nefnilega að kveikja á ofnunum þegar við tókum súrefnissíurnar úr sambandi og því var húsið ekki kynnt á meðan. Við kyndum nefnilega með súrefnisvélunum. Ég ætti kannski að kveikja á hinni vélinni á meðan það er að hitna aðeins? Nei geri það bara í kvöld og skelf þangað til nema ég hafi opið fram í þvottahús á eftir þegar ég set í þurrkarann fæ mér svo bara kaffi þó klukkan sé orðin 2, þá hlýtur mér að hlýna aðeins.

Álagningarseðlarnir biðu okkar þegar við komum heim og kom þar í ljós að við höfðum greitt ríkinu næstum allt sem við höfðum átt að gera á síðasta ári sem þýðir að við þurfum ekki að greiða til Ríkissjóðs þetta árið sem er ágætt og síðan fáum við bætur fyrir að eiga svona mörg börn. Fáránlegt að kalla þetta barnabætur nær væri að kalla þetta styrk eða eitthvað svoleiðis. Það er eins og fólk eigi að fá bætur fyrir að eignast börn, líkt og fólk fær tryggingarbætur eftir að það verður fyrir tjóni.  Mér finnst þetta ekki sambærilegt. Því mér finnst það alls ekki tjón að eiga börn ekki einu sinni þó barn sé alvarlega veikt. Það er álag að eiga börn og ekki alltaf auðvelt en alls ekki tjón heldur þvert á móti. Síðan get ég haldið fyrirlestur um þetta málefni en ætla að geyma hann til annars tíma.